Οι εξωφρενικοί λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι δεν μπορούν να τα αντέξουν
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε το headphonesty.com σε χιλιάδες λάτρεις της μουσικής η αντίδραση εναντίον ορισμένων μουσικών ειδών ήταν απολύτως απρόσμενη:
- Ραπ/Χιπ χοπ (29,2% των ψήφων)
Το «Rap με σιωπηλό C» είναι ίσως το πιο επαναλαμβανόμενο αστείο στα σχόλια της δημοσκόπησης. Στην πραγματικότητα, σχεδόν το 30% των ερωτηθέντων επέλεξε το ραπ και το χιπ χοπ ως το πιο αντιπαθές μουσικό είδος, με σημαντική διαφορά από όλα τα άλλα είδη της λίστας. Το μεγαλύτερο παράπονο; Πολλοί άνθρωποι δεν το θεωρούν «αληθινή μουσική». Πολλοί ερωτηθέντες δήλωσαν ότι δεν τους αρέσει η μουσική στην οποία ο καλλιτέχνης μιλάει κυρίως αντί να τραγουδάει. Υπήρχαν επίσης σχόλια σχετικά με τον τόνο ή τη στάση της μουσικής, ειδικά σε υποείδη όπως το gangsta rap. Ενώ ορισμένες απαντήσεις επικεντρώθηκαν στον ήχο ή το στυλ, άλλες υπονόησαν ότι μέρος της αντιπάθειας μπορεί να προέρχεται από κάτι όπως η κουλτούρα γύρω από τη μουσική. Ωστόσο, αυτό δεν ήταν πάντα σαφές.
- Country (15,5% των ψήφων)
Η κάντρι μουσική κατέλαβε τη δεύτερη θέση, αλλά είναι ενδιαφέρον ότι οι παράπονα δεν αφορούσαν την παραδοσιακή κάντρι. Το μεγαλύτερο μέρος της απογοήτευσης αφορούσε τη σύγχρονη κάντρι, ειδικά εκείνη που συνδυάζεται σε μεγάλο βαθμό με την ποπ.
Πολλοί άνθρωποι είπαν ότι ο νεότερος ήχος τους φαινόταν υπερπαραγωγικός και ψεύτικος. Η χρήση ηλεκτρονικών ρυθμών, έντονου autotune και επεξεργασμένων φωνητικών απομάκρυνε τόσο τους παλιούς οπαδούς όσο και τους περιστασιακούς ακροατές.
- Metal (10,7% των ψήφων)
Το μέταλ κατέλαβε την τρίτη θέση, με περίπου 1 στους 10 ανθρώπους να το αναφέρουν ως το λιγότερο αγαπημένο τους είδος. Οι λόγοι ποικίλλουν, αλλά ένας κοινός λόγος ήταν ότι το θεωρούσαν πολύ επιθετικό ή θορυβώδες. Ιδιαίτερα οι φωνητικές κραυγές ήταν ένας σημαντικός παράγοντας που απομάκρυνε τους ακροατές.
Ορισμένοι ακροατές ανέφεραν συγκεκριμένα υποείδη όπως το nu metal, το thrash και το death metal ως ιδιαίτερα δύσκολα να απολαύσει κανείς. Άλλοι απέρριψαν οτιδήποτε ηχογραφήθηκε μετά τις αρχές της δεκαετίας του ’80, δείχνοντας πόσο ευρεία μπορεί να είναι η αντιπάθεια, ακόμη και εντός της χρονολογικής περιόδου του ίδιου του είδους.
- Pop (9.9% των ψήφων)
Σύμφωνα με τους ερωτηθέντες, το μεγαλύτερο έγκλημα της ποπ μουσικής είναι ότι είναι «υπερβολικά κατασκευασμένη». Μερικοί είπαν ότι μοιάζει περισσότερο με προϊόν παρά με τραγούδι, σαν να είναι κάτι που φτιάχτηκε σε εργαστήριο για να ευχαριστήσει όλους, αλλά τελικά αφήνει μια αίσθηση κενότητας.
Ένα μεγάλο πρόβλημα για πολλούς ήταν η υπερβολική χρήση του autotune και των ψηφιακών εφέ. Τα τραγούδια αρχίζουν να μοιάζουν όλα ίδια όταν τα καθαρίζεις τόσο πολύ που χάνουν την προσωπικότητά τους. Αυτός ο υπερπαραγωγικός ήχος, σε συνδυασμό με τις επαναλαμβανόμενες τάσεις, έκανε δύσκολο για ορισμένους ακροατές να πάρουν στα σοβαρά την ποπ μουσική.
- Jazz (6.4% των ψήφων)
Σε αντίθεση με άλλα είδη μουσικής, το πρόβλημα με τη τζαζ δεν ήταν η ένταση ή οι στίχοι, αλλά η πολυπλοκότητα. Κάποιοι είπαν ότι η τζαζ είναι πολύ ακατάστατη ή απρόβλεπτη, ειδικά τα πιο πειραματικά κομμάτια.
Τα είδη που αναφέρθηκαν περισσότερο ήταν η φούζιον, η ελεύθερη τζαζ και οι σύγχρονοι αυτοσχεδιαστικοί ρυθμοί. Αυτά τα είδη συχνά απορρίπτουν την κανονική δομή και εστιάζουν στην έκφραση και την τεχνική δεξιότητα. Για τους οπαδούς, αυτή είναι η ομορφιά τους. Αλλά για τους περιστασιακούς ακροατές, μπορεί να φαίνεται ότι δεν υπάρχει σαφής κατεύθυνση ή κάτι που να τους τραβάει. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι όλη η τζαζ αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο. Η smooth jazz και τα παλαιότερα στυλ δεν δέχτηκαν τόσο έντονη κριτική.
- Electronic/Techno/EDM (6.0% των ψήφων)
Πολλοί άνθρωποι περιέγραψαν αυτό το είδος ως ένα μακρύ loop που δεν οδηγεί πουθενά. Οι ρυθμοί είναι σταθεροί, οι αλλαγές είναι ελάχιστες ή ανύπαρκτες και η ενέργεια δεν μεταβάλλεται με τρόπο που να τους αρέσει.
Συχνά αναφέρονταν πιο σκληρά υποείδη όπως το gabber ή το hardstyle. Αυτά περιγράφονταν ως θορυβώδη ή ακόμα και αγχωτικά για να τα ακούσει κανείς. Κάποιος ανέφερε ακόμη και το «Techno-polka» ως έναν παράλογο συνδυασμό που δεν θα έπρεπε να υπάρχει.
Οι άνθρωποι που δεν τους αρέσει η EDM συχνά λένε ότι είναι υπέροχη για χορό, αλλά όχι για να την ακούει κανείς.
- Rock (3.4% των ψήφων)
Ακόμα και η αξιόπιστη ροκ έχει τους αφοσιωμένους εχθρούς της.
Το θέμα είναι ότι ορισμένοι ακροατές έχουν απλά κουραστεί από αυτήν. Έχουν ακούσει τον ίδιο ήχο με κιθάρες για δεκαετίες και δεν τους φαίνεται πια φρέσκος, ειδικά με τους νέους καλλιτέχνες.
Υπάρχει επίσης το ζήτημα του μεγέθους. Το ροκ καλύπτει ένα τεράστιο φάσμα, οπότε όταν κάποιος λέει ότι το μισεί, μπορεί να εννοεί κάτι πολύ συγκεκριμένο. Κάποιος μπορεί να μισεί το glam rock, ενώ κάποιος άλλος να μην αντέχει το κλασικό ροκ ραδιόφωνο.
Ο όρος «yacht rock» επίσης αναφέρθηκε μερικές φορές, συχνά με τόνο ενόχλησης.
- Punk/Grunge (3.4% των ψήφων)
Μερικοί αναφέρθηκαν συγκεκριμένα στο post–grunge, λέγοντας ότι ακούγεται κουραστικό ή σαν κάτι που θα άκουγες σε επανάληψη σε μια playlist για την κρίση της μέσης ηλικίας.
Οι ερωτηθέντες μας δεν δίστασαν να το χαρακτηρίσουν «ροκ για διαζευγμένους μπαμπάδες» για να περιγράψουν πόσο βαρετό ή υπερβολικό τους φαίνεται.
Άλλοι ανέφεραν ότι το πανκ και το grunge μπορεί να φαίνονται ατημέλητα ή υπερβολικά ωμά. Τα φωνητικά είναι συχνά τραχιά, η παραγωγή δεν είναι προσεγμένη και η ενέργεια φαίνεται πιο συναισθηματική παρά τεχνική. Αυτό είναι το νόημα για τους οπαδούς, αλλά δεν αρέσει σε όλους.
- R&B (3.4% των ψήφων)
. Πολλοί είπαν ότι εξακολουθούν να σέβονται τα παλαιότερα κομμάτια, όπως τα Motown και τα κλασικά soul, αλλά δεν τους αρέσει ο ήχος του R&B σήμερα.
Η νεότερη εκδοχή του R&B περιγράφηκε ως αργή, επαναλαμβανόμενη και υπερβολικά επικεντρωμένη στη διάθεση, χωρίς αρκετό groove ή ενέργεια. Κάποιοι είπαν ότι η παραγωγή είναι ανιαρή ή ότι το συναίσθημα δεν μεταδίδεται με τον ίδιο τρόπο όπως παλιά.
Το funk και ο ρυθμός που κάποτε το έκαναν διασκεδαστικό να το ακούς δεν υπάρχουν πάντα πια.
- Folk/Bluegrass (3.0% των ψήφων)
Πολλοί άνθρωποι είπαν ότι αυτά τα είδη μουσικής είναι πολύ ασφαλή ή προβλέψιμα. Τα τραγούδια ακολουθούν συχνά τα ίδια μοτίβα, με γνωστές συγχορδίες και ρυθμούς, και αυτό μπορεί να γίνει γρήγορα βαρετό.
Μερικοί ανέφεραν ότι ο ήχος τους θυμίζει παλαιότερα στυλ με τα οποία δεν είχαν ποτέ συνδεθεί, όπως μπάντζο, βιολιά και ομαδικές αρμονίες. Για μερικούς, αυτό το είδος μουσικής μοιάζει να έχει μείνει κολλημένο στο χρόνο. Δεν εξελίσσεται ούτε αλλάζει πολύ, και τα φωνητικά συχνά τείνουν προς ένα στυλ αφήγησης που δεν αρέσει σε όλους.
Φωτογραφία: headphonesty.com